انواع چراغ دوچرخه

انواع چراغ دوچرخه

اگر نگوییم مهمترین، قطعاً یکی از مهمترین لوازم جانبی دوچرخه چراغ های عقب و جلو هستند.

چراغ جلو دوچرخه:

نیاز به دیدن و دیده شدن برای هر وسیله نقلیه و یا حتی عابر پیاده وجود دارد.
چراغ های جلوی دوچرخه به ما کمک می کند که به خوبی مقابل خود را ببینیم و از جلو نیز دیده شویم.
اگر نتوانیم به خوبی مقابل خود را ببینیم ممکن است با اشیایی نظیر تابلوهای راهنمایی و رانندگی، درختان پارک و بوستان، جدول خیابان و… برخورد کنیم و یا در چاله های مسیر افتاده و زمین بخوریم.
از این‌ رو همراه داشتن چراغ دوچرخه حتی با نور کم، بهتر از نبود آن است؛ چرا؟
هرچند ممکن است که چراغی با نور کم نتواند مسیر را برای ما روشن کند، اما می‌تواند به وسایل و افراد عبوری مقابل حضور ما را اعلام کند.

چراغ جلو دوچرخه در قسمتهای مختلفی مثل فرمان دوچرخه، کلاه دوچرخه سوار و… نصب می شوند؛ ولی معمول‌ترین محل نصب آن بر روی فرمان دوچرخه است.

چراغ عقب دوچرخه:

چراغ عقب دوچرخه که با نام چراغ خطر دوچرخه نیز شناخته می شود، معمولاً با قدرت نور کمتری نسبت به چراغ جلو تولید و عرضه می‌شود چرا که ماموریت این چراغ، روشنایی برای دیدن نیست! بلکه روشنایی برای دیده شدن است.
چراغ عقب دوچرخه در قسمتهای مختلف ای نظیر رام دوچرخه لوله زین، بر روی کوله دوچرخه سواری و یا کلاه دوچرخه سواری نصب می‌شود که البته معمولترین محل نصب آن، به لوله زین دوچرخه است.

قدرت نور چراغ های دوچرخه:

قدرت نور چراغ های دوچرخه سواری با توجه به قیمت،کاربرد و برند آن ها متفاوت است.

بررسی قدرت نور چراغ ها:

چراغ جلو دوچرخه:
معمولاً قدرت نور چراغ جلو دوچرخه از ۱۰۰ تا ۱۰۰۰ لومن در نظر گرفته می شود.
در نظر داشته باشید چراغ های جلوی دوچرخه با قدرت بیش از ۳۰۰ لومن بسیار پر نور بوده و موقع استفاده از آن ها نباید به هیچ عنوان در مقابل دید مستقیم دیگران قرار بگیرد.

چراغ عقب دوچرخه:

همانطور که گفتیم چراغ عقب دوچرخه که با نام چراغ خطر دوچرخه نیز شناخته می شوند معمولاً قدرت نور ۱۰ تا ۱۰۰ لومن را دارا هستند.
چراغ های خطر دوچرخه با قدرت بیش از ۱۰۰ لومن باعث اذیت شدن همرکابان و نفرات پشت سری ما به خصوص در مکان های بسیار تاریک می شوند، از این رو بهتر است زاویه و قدرت نور چراغ هارا تنظیم کنیم.

تنظیم نور چراغ ها:
تقریباً همه چراغ های موجود در بازار (جلو و عقب) حالت های مختلف نوردهی دارند(مثل ثابت،چشمک زن و…)
برخی از آن‌ها نیز قابلیت تنظیم قدرت نور دارد به این صورت که با فشار دادن کلید چراغ، نور آن‌ها کم یا زیاد می‌شود.

توجه:
چراغ های جلو با قدرت بیش از ۱۰۰۰ لومن و چراغ های عقب با قدرت بیش از ۱۰۰ لومن نیز تولید و عرضه می‌شود اما معمول قدرت چراغ ها همان مقداری بود که برای تان توضیح داده شد و استفاده از قدرت نور بیشتر جز در موارد استثنایی و خاص، ضرورتی ندارد.

باتری چراغ ها:چراغ های دوچرخه سواری (جلو و عقب) از نظر باتری به دو دسته چراغ های باطری خور و چراغ های شارژی تقسیم می شوند.
واضح است که چراغ های باطری خور (بسته به مدل) از انواع مدل باتری از سکه‌های تا قلمی جهت روشنایی تغذیه می کنند و پس از تخلیه شارژ باتری، نیاز به تعویض باتری داریم.
این چراغ ها معمولا به علت قیمت مناسب، مورد استقبال مصرف کنندگان قرار می گیرند.

چراغ های شارژی معمولاً دردسر کمتری دارند، زیرا نگرانی بابت اتمام باتری و خرید باتری جدید نخواهیم داشت. روش استفاده از چراغ های شارژی به این صورت است که پس از اتمام شارژ باتری آن ها، باید توسط کابل مخصوص که در جعبه اکثر چراغ ها قرار داده شده توسط یک آداپتور ساده ( غیر فست شارژ) شارژ شود.
معمولاً در چراغ های دوچرخه شارژی از باتری های قابل شارژ از جنس لیتیوم-یون استفاده می شود.

راهنمایی: اگر آداپتور غیر فست شارژ ندارید می توانید توسط لپ تاپ یا پاوربانک های غیر فست شارژ، چراغ خود را شارژ کنید.
توجه داشته باشید که شارژ کردن چراغ های شارژی با آداپتور ها یا پاوربانک های فست شارژ موجب آسیب به باتری چراغ می‌شود.